Έχουμε πολλάκις ακούσει τα τελευταία χρόνια, για την άνοδο της ποιότητας του ελληνικού οίνου. Δικαίως, αφού οι εξαιρετικές ετικέτες είναι πλέον πολλαπλάσιες από ότι ήταν κάποιες δεκαετίες πριν. Έχει όμως συνδυαστεί η αύξηση στην ποιότητα που προσφέρουν οι επαγγελματίες της παραγωγικής διαδικασίας, με την αντίστοιχη αύξηση των οινικών γνώσεων και της οινικής παιδείας από τους οινόφιλους; Ο μεγαλύτερος αριθμός συμμετεχόντων στις εκθέσεις, δείχνει αν μη τι άλλο μια δυναμική. Το ίδιο και οι συμμετοχές σε παράλληλες οινικές εκδηλώσεις.
Όποια όμως και αν είναι η προσωπική μας αφετηρία προτού πέσουμε στην “τρύπα του λαγού” που θα μας οδηγήσει στον μαγικό οινικό κόσμο, για να “ανοίξει” περισσότερο το μυαλό, θα πρέπει να προσφερθούν τα κατάλληλα ερεθίσματα. Μέσα σε αυτά τα ερεθίσματα, τα εξαιρετικά οργανωμένα και στοχευμένα masterclass μπορούν να βοηθήσουν έτσι ώστε ιδανικά, η αναζήτηση να γίνει μια μοναδική βιωματική εμπειρία.
Την Κυριακή 26 Μαρτίου τα βήματα μας, μας οδήγησαν στο 15ο Cellier wine fair. Μια ετήσια έκθεση που φιλοξενεί κρασιά από έλληνες και διάσημους ξένους παράγωγους. Ταυτόχρονα και στα πλαίσια της έκθεσης, λάμβαναν χώρα και 4 masterclass. Σε ένα από αυτά επιλέξαμε να παραβρεθούμε. Ο τίτλος του ήταν “Beyond the borders – Biodynamics in the forefront” και περιλάμβανε τη δοκιμή των ακολούθων 12 κρασιών από τον εμβληματικό Γάλλο παραγωγό Gerard Bertrand:
• Château La Sauvageonne blanc, Gerard Bertrand 2021
• Château L’ Hospitalet Grand Vin blanc, Gerard Bertrand 2020
• Cigalus blanc, Gerard Bertrand 2020
• Orange Gold, Gerard Bertrand 2020
• Château La Sauvageonne La Villa Rose, Gerard Bertrand 2021
• Clos du Temple, Gerard Bertrand 2021
• Prima Nature Syrah, Gerard Bertrand 2020
• Prima Nature Cabernet Sauvignon, Gerard Bertrand 2020
• Château La Sauvageonne Grand Vin rouge, Gerard Bertrand 2019
• Cigalus rouge, Gerard Bertrand 2020
• Château L’ Hospitalet Grand Vin rouge, Gerard Bertrand 2019
• Clos d’ Ora, Gerard Bertrand 2017
Για ένα μέρος του οινόφιλου κοινού, η βιοδυναμική είναι μια άγνωστη τεχνική καλλιέργειας που είναι πιο κοντά στη βιολογική παρά στη συμβατική καλλιέργεια. Για ένα άλλο πιο ενημερωμένο κομμάτι είναι βιολογική με μερικές νότες εναλλακτικής κοσμοθεώρησης για τους θετικά διακείμενους και μαγγανείας για τους σκεπτικιστές. Ότι όμως και αν σημαίνει για τον Gerard Bertrand, το σίγουρο είναι ότι έχει καταφέρει να την εμφιαλώσει σε γυάλινα μπουκάλια.
Οι μυημένοι έλληνες οινόφιλοι ίσως να πιστεύουν ότι από τι στιγμή που επιλέγουμε να δοκιμάσουμε ένα βιοδυναμικό κρασί θα πρέπει να είμαστε και πιο επιεικής αν συναντήσουμε οινολογικά ελαττώματα. Άλλωστε, από τη φαρέτρα του βιοδυναμικού καλλιεργητή λείπουν σημαντικά εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας συμβατικός καλλιεργητής. Ο Gerard Bertrand καταρρίπτει και αυτό το μύθο, προσφέροντας αρωματικά λευκά, άψογα ροζέ που σε τυφλή γευστική δοκιμή μπορεί να τα μπερδεύαμε με λεύκα, καθώς και ερυθρά με τέτοιο επίπεδο συμπύκνωσης που νομίζεις ότι μπορείς να τα κόψεις με το μαχαίρι. Και όλα αυτά χωρίς την παραμικρή υποψία ανεπιθύμητων οργανοληπτικών χαρακτηριστικών, αποδεικνύοντας ότι πολλά από αυτά που θεωρούνται “προπατορικά αμαρτήματα” των βιοδυναμικών κρασιών, δεν είναι παρά έλλειψη βαθειάς γνώσης της αμπελουργικής και οινολογικής επιστήμης.
Φεύγοντας από το masterclass, πολλές σκόρπιες σκέψεις πλημμύρησαν το μυαλό μου, έχοντας ακόμα την επίγευση της Ν. Γαλλίας στο στόμα μου. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτά θα πρέπει να είναι τα συναισθήματα που θα πρέπει να παίρνει κάποιο άτομο μαζί του φεύγοντας από ένα masterclass. Ερωτήματα που μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήρια για εξέλιξη και επαναπροσδιορισμό και όλα αυτά σε ένα υπόβαθρο ικανοποίησης.
✒️ Δημήτρης Καραχάλιος, ΟΙΝΟΛΟΓΟΣ