Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης στους αμπελώνες χωρίς άρδευση;

Οι υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με το χαμηλό ποσοστό βροχοπτώσεων, απόρροια της κλιματικής κρίσης, μπορούν να οδηγήσουν τους αμπελώνες σε μείωση της παραγωγής, σε αλλαγές στις παραμέτρους ποιότητας και σε πρωίμιση της ωρίμανσης των σταφυλιών. Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι επιπτώσεις, η πιο άμεση απάντηση είναι η εφαρμογή άρδευσης, μιας τεχνικής που αντισταθμίζει μόνο εν μέρει τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης. Από την άλλη, η αυξανόμενη ανησυχία για τη διατήρηση των υδάτινων πόρων καθιστά αναγκαία την αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων εναλλακτικών πρακτικών και τη βελτίωση της απόδοσης των αρδεύσεων όταν αυτές εφαρμόζονται.

Σε αμπελουργικό επίπεδο υπάρχουν διάφορες εφαρμοζόμενες εναλλακτικές τεχνικές για το μετριασμό των επιπτώσεων, με κυριότερες τη σκίαση, την εδαφοκάλυψη και τη διαχείριση της πυκνότητας του φυλλώματος, οι όποιες για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να ενσωματωθούν σε μια παγκοσμία στρατηγική προσαρμογής στην κλιματική κρίση και να μην πραγματοποιούνται μεμονωμένα. Το IFV (Institut Francais de la Vigne et du Vin) δημοσίευε μια έκθεση για τα αποτελέσματα που έχουν ορισμένες από τις προτεινόμενες εναλλακτικές λύσεις.

Συμπερασματικά, η έρευνα αξιολογεί ότι δεν υπάρχει μεγάλη πληθώρα επιλογών για τις τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν στον αμπελώνα για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Και όταν οι τεχνικές αυτές διεξάγονται μεμονωμένα δεν είναι αποτελεσματικές, με εξαίρεση τη σκίαση ή την συγκράτηση του νερού στο έδαφος, οι οποίες έχουν ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Οι επιπτώσεις που προκαλούνται από την όψιμη ωρίμανση θα πρέπει να αξιολογούνται και να διαπιστώνεται ο τρόπος που μπορούν να επηρεάσουν την τυπικότητα των παραγόμενων οίνων, την απόδοση και την υγεία των σταφυλιών. Με δεδομένο ότι η επίδραση μια μεμονωμένης αμπελουργικής τεχνικής φαίνεται να είναι περιορισμένη, είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί η επίδραση του συνόλου αυτών των επιμέρους δράσεων ως στρατηγικές προσαρμογής στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Από τι διαθέσιμες πρακτικές η διαχείριση του εδάφους, η διαχώριση της κόμης ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη αναλογία φύλλων/σταφυλιών και η πυκνότητα φύτευσης είναι κάποιες από τις πλέον ενδιαφέροντες τεχνικές. Από την άλλη, η επιλογή των κατάλληλων αμπελοτεμαχίων και η αξιολόγηση του αρχικού φυτικού υλικού είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

ΠΗΓH: Institut Français de la Vigne et du Vin

✒️ Δημήτρης Καραχάλιος, ΟΙΝΟΛΟΓΟΣ