Η Σταυρούλα Κουράκου – Δραγώνα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Χημικός του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σπούδασε οινολογία και ζυμοτεχνία στη Γαλλία.
Υπηρέτησε επί 35 χρόνια στο Ινστιτούτο Οίνου, ίδρυμα του Υπουργείου Γεωργίας. Εκπρόσωπος της Ελλάδας από το 1960 στον O.I.V. εκλέχτηκε ομόφωνα πρόεδρός του για την περίοδο 1978 – 1981. Χρημάτισε, επίσης, πρόεδρος επιτροπών ad hoc του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ο.Κ. πρόεδρος επιτροπών εμπειρογνωμόνων στο Παρίσι (OIV) και στις Βρυξέλλες (ΕΟΚ), και θεωρείται διεθνώς η «μητέρα» του κοινοτικού κανονισμού για τα αλκοολούχα ποτά, με τον οποίον αναγνωρίστηκε και προστατεύεται η ελληνικότητα του ούζου.
Μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών εταιρειών, αντεπιστέλλον μέλος της Γεωργικής Ακαδημίας της Γαλλίας, μέλος της ιταλικής Ακαδημίας Αμπέλου και Οίνου, συγγραφέας πολλών βιβλίων, ερευνητικών εργασιών και μελετών στον ελληνικό και ξένο Τύπο, έχει επισκεφθεί με αποστολή όλες τις μεγάλες αμπελουργικές χώρες του κόσμου και έχει παρασημοφορηθεί από την Γαλλία και την Ισπανία για τη διεθνή της προσφορά.
Δεν θα μπορούσε να εκφράσει κανείς την μεγάλη απώλεια με καλύτερα λόγια από αυτά που της απηύθυνε συνεργάτης της. Τα δανειζόμαστε από το βιβλίο της «Οινηρές Επιλογές», όπως τα έχει η ίδια καταγράψει στον πρόλογο: Περπατούσα τα 85 μου όταν φίλος καθηγητής Πανεπιστημίου, με τον οποίο συνεργαζόμαστε επί πολλά χρόνια στο πλαίσιο διεπιστημονικών συμποσίων για αμπελοοινικής φύσεως θέματα, μου είπε: «Όταν ένας ηλικιωμένος φεύγει από τη ζωή, χάνεται μια βιβλιοθήκη. Είσαστε μια ζωντανή βιβλιοθήκη για τη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κρασιού…»
Η ομάδα της Οινολογίας στέλνει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στους οικείους της.